Najduže nacionalno istraživanje u SAD-u o istopolnom roditeljstvu pokazalo je rezultate koji nas nisu iznenadili
Istraživanje objavljeno prošle nedelje u New England Journal of Medicine pokazalo je da nema razlike u psihološkom zdravlju između osoba koje su odgajale lezbejke i onih čiji su roditelji heteroseksualni.
Istraživanje je trajalo pune 32 godine, a istraživačice, koje su posmatrale decu lezbejskih roditeljica od njihovog rođenja pa do 25-e godine, zaključile su da su ta deca ista kao i deca koja su rasla u heteroseksualnim porodicama.
"Kada sam započela ovo istraživanje, 1986. godine, postojale su brojne spekulacije o budućem mentalnom zdravlju dece koja su začeta veštačkom oplodnjom uz pomoć donora i koja su odrastala u istopolnim porodicama", rekla je istraživačica Nanette Gartrell. "Pratili smo ove porodice od momenta kada su majke začele i započele trudnoću, i sada možemo potvrditi da njihove ćerke i sinovi, koji su 25 godina stari, ne odudaraju od svojih vršnjaka kada je u pitanju mentalno zdravlje."
NLLFS studija je započela 1986. godine i okupila mame lezbejke putem reklama oglašavanih u ženskim knjižarama, novinama i na društvenim događanjima u Bostonu, Vašingtonu i San Francisku. Istraživačice su pratile 154 mame od prvih dana njihove trudnoće. Tokom istraživanja, rađeni su brojni intervjui, a nakon zadnjih intervjua objavljeni su i rezultati koji potvrđuju da deca lezbejskih roditeljica imaju veća obrazovna postignuća u poređenju sa decom strejt roditelja.
"Ova saznanja pokazuju da su tvrdnje da je za decu štetno da odrastaju u istoplnim porodicama potpuno neosnovane'', rekla je ko-autorica istraživanja Henny Bos. ''Ne postoji nijedno opravdanje da se ne dozvoli starateljstvo ili pristup reproduktivnim tehnologijama po osnovu seksualne orijentacije roditelja."
Ovo istraživanje, ipak, ima i nedostatke; lezbejke majke koje su učestvovale u njemu su većinom bele, žive u velikim gay frendly gradovima i srednje su klase. Ali njihova deca - otprilike polovina devojaka i polovina momaka - poređena su sa drugom decom podjednakog statusa po pitanju godina, pola, rase i ekonomskog statusa. Prethodna saznanja istog istraživanja, objavljena kada su deca imala po 17 godina, pokazala su da su deca lezbejskih roditeljica čak i u mnogo boljem stanju: nijedno dete nije prijavilo da je imalo iskustvo fizičkog ili seksualnog nasilja od strane roditelja, u poređenju 26% dece iz heterosekaulnih porodica istog uzrasta koji su prijavili fizičko nasilje i 8% onih koji su prijavili seksualno nasilje preživljeno od strane roditelja.
Ovi zaključci nisu sprečili konzervativne grupacije da napadaju istraživanje. Prozivali su govoreći kako iza studije stoje lezbejske aktivistkinje koje su manipulisale učesnicama istraživanja. Takođe, prozivali su ih da nisu specijalistkinje u području razvoja dece. Međutim, uprkos tim napadima, doktorke koje stoje iza ovog istraživanja imaju veoma istaknute biografije i postignuća.
Druga istraživanja rađena na ovu temu pokazala su slične rezultate ovom. Istraživanje San Diego državnog Univerziteta, objavljeno 2017. godine, pokazalo je takođe da nema razlike u mentalnom zdravlju između dece gej i strejt roditelja. Isto istraživanje pokazalo je da skoro 220 000 dece u SAD-u odrasta u istoponim porodicama i procenjuje da oko 6 miliona Amerikanaca ima bar jednog roditelja koji je lezbejka, gej muškarac ili biseksualna osoba.
Izvor: www.them.us
Autorka: Mary O'Hara
Prevod: Labrisice
