Devetog maja 1945. godine potpisana je kapitulacija Nemačke, čime je zvanično slomljena jedna ideologija koja je odnela milione ljudskih žrtava. Rat je završen tek nekoliko meseci nakon maja 1945. godine, bezuslovnom kapitulacijom carskog Japana, nakon što su na Hirošimu i Nagasaki bačene atomske bombe.
A gde smo danas?
Pre izvesnog vremena sam pronašla letak jedne nevladine organizacije koji je napravljen baš povodom Dana pobede nad fašizmom, a obeležavao se 2010. godine.
Na njemu se nalazi kratak tekst o istoriji antifašističkog pokreta kao i zahtevi koji su bili upućeni tadašnjoj vlasti.
Čitam ono što piše na njemu i shvatam da se ti zahtevi mogu lagano prebaciti u današnji datum, devet godina kasnije (ej, DEVET godina kasnije) jer ništa, ama baš ništa nije urađeno da bi se neke stvari dovele u red.
Fašističke organizacije se kriju pod raznim imenima, bave se tzv. "dobrotvornim delatnostima", "pomažu" ugroženima... a sa druge strane pozivaju na linč, prebijaju neistomišljenike, prete, organizuju proteste...
Umesto da se zabrane sve organizacije i udruženja koja krše ili pozivaju na kršenje osnivnih ljudskih i manjinskih prava, izazivaju ili podstiču neravnopravnost, mržnju i netrpeljivost zasnovanih na rasnoj, nacionaloj, verskoj, seksualnoj ili drugoj pripadnosti, država im dozovljava da rade šta god žele.
Kada bi tužilaštvo i policija, u skladu sa važećim zakonima, radili svoj posao ovakvi neljudi ne bi ni šetali našim ulicama.
Od 19. veka u Nemačkoj je postojao značajan LGBT pokret. Nakon Prvog svetskog rata, u periodu Weimarske republike, Berlin je imao razvijenu LGBT scenu sa puno gej i lezbejskih barova, noćnih klubova i kabarea. Uprkos napretku koji su LGBT osobe napravile, dolazak nacista na vlast doveo je do nestanka LGBT scene i državnog progona LGBT osoba. Odmah po dolasku Hitlera na vlast, 1933. godine, zabranjene su LGBT organizacije, spaljene su knjige koje su se bavile pitanjima LGBT egzistencije i homoseksualnosti i pobijeni su homoseksualci u samoj Nacističkoj partiji (NSDAP). Gestapo je, između ostalog, bio zadužen i za sastavljanje tzv. Rosa Listen, spiskova gejeva. U toku Trećeg rajha uhapšeno je oko 100.000 LGBT osoba, a polovina njih je poslata u zatvore. Iz razloga što je ova tema bila dugo prećutkivana, još uvek nije pouzdano poznato koliko ljudi je stradalo.
Posle Drugog svetskog rata mnoge države su ignorisale činjenicu da su u koncentracionim logorima stradali i gejevi. Kako paragraf 175 nije bio ukinut do par decenija kasnije, mnogi gejevi su ponovo vraćeni u zatvore prema dokazima koje je protiv njih imala nacistička vlast. Nemačka vlada je to priznala tek 1980-ih, a zvanično izvinjenje LGBT zajednici za progon u toku Drugog svetskog rata stiglo je tek 2002. godine. Godine 2005. Evropski parlament je usvojio rezoluciju o Holokaustu u kojoj su pomenute i LGBT žrtve.
