Kako bi škole bile sigurne za sve učenike i učenice, neophodno je da postoji svest o problemu vršnjačkog nasilja, ali i efikasan mehanizam koji će slučajeve nasilja među đacima preduprediti.
Postojeći Posebni protokol za zaštitu dece i učenika od nasilja, zlostavljanja i zanemarivanja u obrazovno-vaspitnim ustanovama iz 2009. je manjkav, a posebno je zabrinjavajuće da on ne prepoznaje seksualnu orijentacija i rodni identitet kao osnov prema kome se vršnjačko nasilje i diskriminacija dešavaju. Rezultati istraživanja koje smo sprovele govore nam suprotno: 40% učenika/ca ima negativno mišljenje o LGBT zajednici, a čak 72% prepoznaje postojanje diskriminacije u školama.
Pomenuti Protokol čak navodi primere predmeta i sadržaja koji se mogu koristiti za prevenciju nasilja, a koji su puni negativnih stereotipa prema pripadnicima/cama LGBT zajednice, zbog čega smo ranije poslale opštu preporuku Ministarstvu prosvete.
Nakon sprovedene analize podnele smo amandmane na postojeći Protokol koji se tiču prepoznavanja diskriminacije na osnovu seksualne orijentacije i/ili rodnog identiteta, kao i samog postupanja u slučajevima vršnjačkog nasilja po tim osnovama.
Iako Zakon o osnovama sistema obrazovanja i vaspitanja članom 111. zabranjuje diskriminaciju na osnovu seksualne orijentacije, neophodno je da i drugi aspekti zakonodavnog okvira koji se tiče obrazovanja prepoznaju vršnjačko nasilje po ovim osnovama i uspostave mehanizme za efikasno suzbijanje.
Stvaranje uslova za sigurno odrastanje i zaštitu dece od nasilja prioritet je i zadatak svih obrazovno-vaspitnih ustanova, ali i drugih institucija posvećenih obrazovanju i socijalizaciji dece.
Nastavljamo sa borbom za sigurne škole za sve!
