Piše: Mirza Halilčević
Fenomen seksualiziranja lezbejki samo je još jedan od indikatora koji ukazuju na postojanost snažnih patrijarhalnih struja koje se i u ovom nimalo izolovanom slučaju odnose i na lezbejke, pripadnice već marginalne populacije. Ne treba iznenađivati pojava ovog oblika objektivizacije, obzirom da smo na kraju dana svi/e dijelom jednog patrijarhalnog, mizoginog i seksističkog društva. S druge strane, zanimljivo je posmatrati kako se i ovaj fenomen tolerisanja interpretira kroz najdegradirajući, a opet najpostojaniji format tretiranja žene, što podrazumijeva seksualno konotiranje.
Biti lezbejka u današnjem društvu zaista zaslužuje sve počasti koje jedno društvo u smislu političke validacije jednoj populaciji može dati. Ovaj nimalo zahvalan položaj podrazumijeva da se i pored svakodnevnih mizoginih i seksitičkih komentara, one moraju suočavati i sa diskriminacijom nastalom i na osnovu seksualnog identiteta. I zato kažem – lezbejke su heroine našeg društva!
Znalo mi se događati da se u više navrata nađem svjedokom razgovora gdje se fantazira i na različite načine seksualno promišljaju lezbejke. Glavni sudionici ovakvih razgovora su heteroseksualni, patrijarhalni muškarci, gdje je važno naglasiti da u takvim situacijima i u situacijama njima sličnim, ne postoji apsolutno nikakav angažirani, politički čin. Odnosno, to što sebe zamišljaš u seksualnom odnosu sa dvije lezbejke ili masturbiraš na iste, ne znači da si osoba koja podržava lezbejke u političkom smislu. To ne znači da solidarišeš sa položajem lezbejki u tvom okruženju i svijetu uopće, i da se zalažeš da jednaka prava za sve. Takvo ponašanje o tebi govori da ti još uvijek žene doživljavaš kao seksualno roblje, inferiorne i stvorene za zadovoljavanje tvojih seksualnih fantazija, jer, na kraju dana, i lezbejke su žene!
Kada je početkom ove godine PornHub objavio statističke podakte koji se, između ostalog, odnose i na najgledanije i najtraženije sadržaje, lezbejski porno snimci zauzeli su prvo mjesto u kategoriji najtraženijih, ali i najgledanijih snimaka. Tema porno industrije je svakako tema za sebe, ali podaci kojima se ovdje raspolaže su pravi indikator jednog izraženog, brutalnog objektivizirajućeg i seksualizirajućeg narativa. Više o pomenutom istraživanju možete čitati ovdje.
Kada se u obzir uzme zaista visok stepen homofobije našeg društva, bude zanimljivo vidjeti da je jedini način sinhronizacije sa društvenim standardima zapravo seksualizacija. Razlog zašto se ovo nikad neće dogoditi sa gej muškarcima, recimo, jeste što set društvenih vrijednosti ne podrazumijeva seksualiziranje muškaraca. Oni će možda biti diskreditovani i napadani zbog svog nenormiranog rodnog ponašanja, što je opet drugi par cipela. Ovo je put koji zapravo samo reproducira patrijarhalne vrijednosti, kojeg očito nisu oslobođene ni lezbejke, a sve to, naravno, jer su žene.
Da bi jedan pokret mogao funkcionirati na nivou pravog pokreta, koji se zalaže i bori za pozitivne promjene, ključno je da se unutar istog konstantno radi na osvještavanju različitih oblika deprivilegiranosti i položaja moći, koje imamo skoro svi u odnosu jedni na druge. Bitno je za pokret da bude kohezivan i da članovi/ce jedne zajednice u najmanju ruku barem znaju sa čim se to sve suočavaju i drugi članovi/ce iste te zajednice. Govoriti o jednom općem nivou marginalizacije se uvijek može, ali isto tako je važno i dekonstruisati strukturu zajednice i u odnosu na to graditi novu, stabilniju i solidarniju, istu, ali drugačiju zajednicu!
Izvor: lgbti.ba
